نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید   ( 1101 )                                                                          

ســوره 21 : انبیاء ( مـکّــی ـ 112 آیه دارد ـ جزء  هفـدهـم ـ صفحه 322 )

( قسمــت نهم )

تسلیم و تفویض

 

 ( جزء هفدهــم صفحــه 323 آیه 24 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَکُمْ هَذَاذِکْرُ مَن مَّعِیَ وَ ذِکْرُ مَن قَبْلِی

بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَایَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُم مُّعْرِضُونَ

   ترجمــه لفظــی آیــــه شریفـه :

 

آیا به جاى او خدایانى براى خود گرفته‏ اند بگو برهانتان را بیاورید

این است ‏یادنامه هر که با من است و یادنامه هر که پیش از من بوده

[نه] بلکه بیشترشان حق را نمى ‏شناسند و در نتیجه از آن روی گردانند

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیــه :

 

این آیت اشارت است به یگانگی حق تعالی ؛

و یکتا بودن پروردگار ؛

به صفت تفرّد و وحدانیّت ،

و اصل توحید هم پرواز در آسمان تجرید ؛

و به پا داشتن احکام آن به تفرید است .

و بریدنِ بیم و امید از خودی و بیگانه ،

و تسلیم و تفویضِ امر به خدای یگانه ،

که هرطور که اراده کند حکم نماید ،

( هرچند بدون تسلیم و تفویضِ ما هم چنین کند )

ای جوانمرد ؛

بدان که یکی تو را ، از همه کافی است !

ولی همه تو را ، از یکی کافی نیست !

و آن یکی ؛ خداست ،

اگر حق تعالی با تو باشد ؛ همه را کفایت کند ،

و اگر هزاران یار و یاور داشته باشی ؛

و خدا با تو نباشد ؛

همه ی آنان به دست تو باد باشد نه یار !

رسول خدا (ص) در غار به همراهش که از دشمن وحشت کرده بود ؛

فرمود : نترس ؛ خدا با ماست ،

خداوند عنکبوتی را که ضعیف ترین و عاجزترین حشره است امر کرد ؛

که برو درِ آن غار زاویه ی خود را بزن ؛ تا بدرقه ی ایشان باشد ،

و او در دهانه ی غار تار ها تنید ، و دشمن آنان را ندید !

و به کبوتری امر کرد تا در دهانه ی غار تخم گزارد ،

تا دشمن شک نکند و مطمئن شود کسی درون غار نرفته !

ملاحظه کنید ؛

هیچ حشره ای در عالم عاجز تر از عنکبوت ؛

و هیچ خانه ای سست تر از خانه ی او نیست ؛

چون خداوند اراده کند کسی را حفظ نماید؛

این چنین حفظ نماید !

و پرده ای از لعابِ عنکبوت بر دهانه ی غار تَنَد ؛

و جلو دید مشرکان و کافران و دشمنان را بگیرد ،

و چون بخواهد دشمن را هلاک کند ؛

نمرود را به پشّه ای ناچیز هلاک سازد !

پس او خداوندی است که ؛

هرچه خواهد کند بتواند ؛

و توانائی خویش را بر هرچه خواهد بنماید !

[ و عجیب تر این که خداوند تبارک و تعالی در این تار سست ، قدرتی نهاده

که امروزه از آن جلیقه ضد گلوله ساخته اند که هم سبک وزن است و هم حافظ بدن !!! ]

 

تفسیر آیه شریفه از نگاه دیگران :

على‏ علیه السلام فرمودند:  همانا با نزول قرآن به پیامبر ، علم پیامبران پیشین و علم اوصیا و علم آنچه که تا قیامت رخ مى‏ دهد، داده شده است.

آنگاه حضرت این آیه را تلاوت فرمود کهخداوند به پیامبرش مى فرماید : « هذا ذکر مَن معى و ذکر مَن قبلى...»

بنابراین قرآن ، حاوى علم ما کان و ما یکون است.

پیام ها :

1 ـ  هر کس از خداوند واحد دور شود، در دام خدایان متعدّد مى‏ افتد. « أم اتّخذوا من دونه آلهة »

2 ـ پیامبر باید با مردم برخورد استدلالى کند و از آنان برهان بخواهد. « قل هاتوا برهانکم »

3 ـ  توحید ، داراى دلیل است ، « لوکان فیهما...» امّا شرک هیچ دلیلى ندارد. « قل هاتوا برهانکم »

4 ـ در اصول عقاید نمى ‏توان تقلید کرد. « قل هاتوا برهانکم »

5 ـ  توحید پیام تمام کتب آسمانى است. « ذکر مَن معى وذکر مَن قبلى »

6 ـ‌ کتب آسمانى مایه زنده شدن فطرت خفته و یادآور دانسته ‏هاى فراموش شده است. « ذکر من معى و ذکر من قبلى »

 7 ـ  در فضاى جهل ، نه اقبال اکثریّت ارزش دارد و نه اعراض آنها. « اکثرهم لا یعلمون الحقّ فهم معرضون »

[ برگرفته از تفسیر نور ]

موضوع :